Μία σύντομη ματιά στη Λοιμώδη Μονοπυρήνωση

Η λοιμώδης μονοπυρήνωση προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr virus (EBV),
που ανήκει στην ομάδα των ερπητοϊών. Ο Epstein-Barr μεταδίδεται με το
σάλιο, γι’ αυτό και η νόσος αποκαλείται και «νόσος του φιλιού».
Η λοίμωξη συμβαίνει μέσω άμεσης επαφής με το σάλιο από το στόμα ενός
ατόμου που έχει μολυνθεί. Έκθεση στον ιό είναι πιθανή από ένα φτάρνισμα,
από το φιλί, τρώγοντας από το ίδιο πιρούνι ή πίνοντας από το ίδιο ποτήρι με
ένα άτομο που έχει μολυνθεί. Ο Epstein-Barr δε μεταδίδεται με το αίμα. Ο ιός
μπορεί να παραμείνει στην στοματική κοιλότητα του ατόμου που έχει
προσβληθεί από την νόσο για διάστημα έως και 18 μηνών.
Η αρχική διάγνωση γίνεται με τη λήψη ιατρικού ιστορικού και την κλινική
εξέταση από το θεράποντα ιατρό μας. Τα συμπτώματα της λοιμώδους
μονοπυρήνωσης εκδηλώνονται συνήθως μέσα σε τέσσερις έως οκτώ
εβδομάδες (περίοδος επώασης). Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι τα εξής:
– Υψηλός πυρετός και αφυδάτωση,
– Φαρυγγαλγία, δηλαδή πόνος στο φάρυγγα,
– Διογκωμένοι λεμφαδένες, ιδιαίτερα στον τράχηλο (λαιμό)
– Γενικευμένη δυσφορία, κακουχία, αδυναμία,
– Διογκωμένες αμυγδαλές με λευκές – κίτρινες “πλάκες” πάνω τους,
– Πόνος σε αρθρώσεις και πόνος σε μυϊκό ιστό,
– Εξάνθημα (ιδιαίτερα, εάν λαμβάνονται αντιβιοτικά φάρμακα όπως
αμπικιλλίνη ή αμοξικιλλίνη), στα χέρια ή στον κορμό,
– Ηπατομεγαλία, δηλαδή διόγκωση του συκωτιού,
– Σπληνομεγαλία, δηλαδή διόγκωση σπληνός,
– Νυχτερινές εφιδρώσεις.
Συνήθης διάρκεια των συμπτωμάτων είναι από μία έως δύο εβδομάδες.
Ωστόσο, η καταβολή δυνάμεων, όπως και η ηπατοσπληνομεγαλία, μπορεί να
διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες. Στα παιδιά και στα βρέφη που
προστατεύονται από μητρικά αντισώματα, η λοίμωξη προκαλεί ήπιες κλινικές
εκδηλώσεις. Στους εφήβους και στους ενήλικες, περίπου στο μισό των
περιπτώσεων, η εικόνα είναι χαρακτηριστική της νόσου.

Η εργαστηριακή διάγνωση και επιβεβαίωση γίνεται με :
– Γενική αίματος και επίχρισμα περιφερικού αίματος,
– Βιοχημικός έλεγχος (πιθανή διαταραχή της ηπατικής βιοχημείας),
– Ανοσολογικές εξετάσεις.
Ως προς τη θεραπεία , δεν απαιτείται ειδική αγωγή. Τα θεραπευτικά μέτρα
που λαμβάνονται είναι συνήθως υποστηρικτικά και πάντα σε συνεννόηση με
το θεράποντα ιατρό μας, ο οποίος έχει την εποπτεία της πορείας της
συγκεκριμένης ίωσης και των πιθανών επιπλοκών της, εάν υπάρξουν.
Σχετικά με την πρόληψη της νόσου, απαραίτητη είναι η αποφυγή
συγκεκριμένων πρακτικών, όπως του φιλιού και της χρήσης κοινών σκευών
(πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα) με κάποιον που έχει πρόσφατα μολυνθεί,
για να αποφευχθεί η περαιτέρω μετάδοση.

Δρ. Νικόλαος Δ. Καρακούσης
Ιατρός – Ειδικός Παθολόγος
MD, MSc, PhD
Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Μετεκπαιδευθείς στην Ηπατολογία, Γ.Ν.Α «Λαϊκό»
Ιακωβάκη 15, Τρίκαλα, 2431073738