«Η γέφυρα της Διάβας» < Όταν το αυτονόητο μετατρέπεται σε έπος και η ευθύνη ζητά όνομα >

Ύστερα από δυόμισι χρόνια απίστευτης ταλαιπωρίας , η
γέφυρα της Διάβας – σαν το γεφύρι της Άρτας της σύγχρονης
Θεσσαλίας – δίνεται επιτέλους στην κυκλοφορία τη Δευτέρα
22 Δεκεμβρίου , όπως ανακοίνωσε επίσημα η Περιφέρεια
Θεσσαλίας μέσω της Αντιπεριφερειάρχου Τρικάλων.
Φίλες και φίλοι,
Για του κατοίκους δεκάδων χωριών ,η είδηση είναι
υπαρξιακή!
Είναι το τέλος ενός πραγματικού γολγοθά !
Ατέλειωτες παρακάμψεις, χαμένος χρόνος, αυξημένο
οικονομικό κόστος, ψυχική εξάντληση, κοινωνική
απομόνωση!
Μια καθημερινότητα που επί 2,5 χρόνια θύμιζε περισσότερο
τιμωρία παρά διοικητική δυσλειτουργία.
Κι εδώ ακριβώς αρχίζει η πολιτική συζήτηση.
Διότι σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, τα έργα υποδομής δεν
ολοκληρώνονται όταν εξαντληθεί η κοινωνική αντοχή, αλλά
όταν απαιτεί το δημόσιο συμφέρον.
Και όταν ένα έργο που αφορά την ασφάλεια, την οικονομία
και τη συνοχή μιας ολόκληρης περιοχής χρονίζει ανεξήγητα,
τότε η καθυστέρηση παύει να είναι τεχνικό ζήτημα και
μετατρέπεται σε πολιτική ευθύνη.
Αγαπητοί μου,
Οι εμπλεκόμενοι φορείς οφείλουν – τουλάχιστον – να
κοιτάξουν την τοπική κοινωνία κατάματα.
Όχι για πανηγυρισμούς , αλλά για λογοδοσία.

Γιατί το ερώτημα παραμένει:
Γιατί χρειάστηκαν 2,5 χρόνια για κάτι που έπρεπε να
αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα;
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, ξεχωρίζει ένα παράδοξο που
δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ο Δήμαρχος Μετεώρων, παρότι το έργο δεν ανήκει στις
αρμοδιότητες του Δήμου, στάθηκε σταθερά ,επίμονα και
δημόσια παρών.
Με συνεχείς παρεμβάσεις, θεσμική πίεση, πολιτική
διεκδίκηση και – κυρίως – με τη φωνή της κοινωνίας ως όπλο.
Όχι για να οικειοποιηθεί το έργο , αλλά για να επιταχύνει την
αυτονόητη ολοκλήρωσή του!
Αυτό λέγεται πολιτική ευθύνη χωρίς τυπική αρμοδιότητα!
Και είναι ίσως το πιο ενοχλητικό μάθημα για όσους
περιορίζονται στο να διαχειρίζονται μόνο ότι τους αναλογεί
τυπικά και τίποτε παραπάνω.
Συνδημότισσες και συνδημότες,
Η παράδοση της γέφυρας της Διάβας είναι ασφαλώς μια
θετική εξέλιξη. Όμως δεν μπορεί να διαβαστεί αποκομμένη
από το παρελθόν της. Γιατί οι κοινωνίες δεν ξεχνούν εύκολα
ποιο στάθηκαν δίπλα τους και ποιοι εμφανίστηκαν μόνο όταν
έπεσαν οι υπογραφές.
Και αν κάτι αποδεικνύεται σήμερα , είναι ότι η πολιτική δεν
κρίνεται στα δελτία τύπου της τελευταίας στιγμής, αλλά στη
διάρκεια , στην πίεση ,στη συνέπεια και στην τόλμη να
διεκδικείς ακόμη κι αυτά που δεν σου αναλογούν θεσμικά,
όταν το απαιτεί η κοινωνία!
Φίλες και φίλοι,
Η γέφυρα ανοίγει, οι δρόμοι ενώνονται, αλλά οι ευθύνες
μένουν!

Και θα συνεχίσουν να βαραίνουν εκεί όπου ανήκουν!!!
Γράφει ο Κώστας Πρεβέντης,
Σύμβουλος Πολιτικής Σύνθεσης του Δήμου Μετεώρων