Είπαν ή έγραψαν (Χάρυ Κλυν, Κώστας Τσάκωνας, Σαράντης Καργάκος κλπ)

του Νικολάου Ιωάν. Παπαγεωργίου
α. Χάρυ Κλυν

Διαχρονικός και πάντα επίκαιρος. Σε παράστασή του το 1983 ανέφερε:
«Εδώ και χρόνια έχει αρχίσει ένα μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους
Έλληνες σε λαό πιθήκων, ψηφοφόρων, κρατικοδίαιτων δημοσίων υπάλληλων,
κομπιναδόρων και συνδικαλιστάδων. Σε 20-30 χρόνια από σήμερα θα υπάρχει μία Ελλάδα
πτωχευμένη και ένας λαός στα όρια της οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης. Όπως
διαχειρίζονται οι ανεπάγγελτοι κρατικοδίαιτοι το κράτος και την οικονομία, σε λιγότερο
από 30 χρόνια δεν θα υπάρχει οικονομία αλλά ένα υποθηκευμένο κράτος έρμαιο στα
τσακάλια των διεθνών τράπεζων».
Σχόλιο. Όταν μας τα έλεγε, εμείς γελάγαμε.
β. Κώστας Τσάκωνας

Προφητικός και ανεπανάληπτος, τα είπε όλα. Επειδή όμως οι λέξεις που χρησιμοποίησε δεν συνάδουν με τα
χρηστά μας ήθη, παρέλειψα ή τροποποίησα ελαφρώς μερικά από τα λεχθέντα.
Σε συνέντευξή του το 2013 τόνιζε πως η Ελλάδα είναι χώρα συσσιτίου, ανέργων, αυτοκτονιών και διερωτάτο για
το ποιοι ευθύνονται. Πού να πας; Σε νοσοκομείο; στη δικαιοσύνη; στην ασφάλεια; Φοβάσαι να κοιμηθείς μέσα στο σπίτι
σου. Ο κόσμος ξέρει ποιοι είναι οι περήφανοι Έλληνες και ποιοι οι δολοπλόκοι, οι μιζαδόροι, οι κατσαπλιάδες και πως
είμαστε μια χώρα που ζούμε με δανεικά. Έχουμε πνιγεί στο μάστερ σεφ και δεν έχουμε ούτε λάδι να τηγανίσουμε αυγά.
Αυτό το κράτος δεν νοικοκυρεύεται. Έχουμε υπουργούς, υφυπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς, προϊσταμένους,
υφισταμένους. Πόσα πληρώνουμε πια για τους….(διαγράφονται δυσανάγνωστες και κακόηχες λέξεις) και για τους
σωματοφύλακές τους να τους φυλάνε; Γιατί άραγε; Η Ελλάδα δίδαξε τον πολιτισμό και εδώ ισχύει ο κανιβαλισμός.

γ. Άννα Ψαρούδα Μπενάκη προς τον Κάρολο Παπούλια το 2005

«Αναλαμβάνεται κύριε πρόεδρε την προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μια πενταετία όπου θα
σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και
της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης
και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα των ανθρώπων και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές,
καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών
και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές
διακυβέρνησης».
Τί να εννοούσε άραγε όταν μιλούσε για περιορισμό των εθνικών συνόρων, περιορισμό της εθνικής
κυριαρχίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου; Επέβαλε κάποιος το κείμενο ή μήπως και η κ. Άννα «εν
προφήταις»;

δ. Σαράντης Καργάκος. Ο μέγας δάσκαλος

Στο βιβλίο του Γενική Ιστορία αναφέρεται στα αίτια της πτώσεως της Ρώμης. Σημειώνει πως μια αυτοκρατορία
δεν καταλύεται από εξωτερικούς παράγοντες αν η ίδια δεν υποσκάψει τα θεμέλιά της. Τα αίτια αυτά συνοπτικά
οφείλονται.
1. Στην εξαφάνιση του ρωμαϊκού λαού που προέκυψε:
 Από λόγους βιολογικούς (λειψανδρία – περιορισμός γεννήσεων).
 Από πολιτικές διαμάχες.
 Από την μαζική εισροή αλλοδαπών ακμαιοτέρων και πολλαπλασιαζομένων ταχύτατα, που σιγά-σιγά κάλυψαν
τους αυτόχθονες (ντόπιους).
2. Στην αλλαγή του τρόπου εκμεταλλεύσεως της γης που προήλθε από την εξαφάνιση της παλαιάς αγροτικής
κοινωνίας και την δημιουργία μεγάλων κτημάτων.
3. Στην απόχρωση λόγω της φυγής των αγροτών στις πόλεις. Έτσι η ύπαιθρος ερημώνεται, τα δάση αποψιλώνονται,
τα χώματα διαβρώνονται, τα αρδευτικά έργα παραμελούνται.
4. Στην ηθική αποσύνθεση. Η έλλειψη πολιτικού αισθήματος, η εγκατάλειψη του ρωμαϊκού ήθους και η μεταβολή
του ρωμαϊκού λαού που ζει μόνο για άρτο και θεάματα.
5. Στην στρατιωτική παρακμή.
6. Στην οικονομική παρακμή. Η Ρώμη πέθανε πρώτα οικονομικά και μετά πολιτικά. (Αθρόα εισαγωγή τροφών
πρώτης ανάγκης, παρακμή εμπορίου και βιοτεχνίας, παρασιτικός τρόπος ζωής των κατοίκων, σπατάλες για την
συντήρηση του υπαλληλικού προσωπικού, καταστροφή της αστικής τάξης, δημιουργία συντεχνιών).
7. Στην διοικητική παρακμή. Το κράτος διοικούνταν από ένα σμήνος υπάλληλων.
Τί υπαινίσετο ο αείμνηστος;
Ο πνευματικός μέγας δάσκαλος επειδή έβλεπε πολύ μακριά, μας προειδοποιούσε με τον τρόπο του να μην
υποσκάψουμε μελλοντικά τα θεμέλια της πατρίδος μας. Αντ’ αυτών εμείς ως γνήσιοι Έλληνες πράττουμε ακριβώς
τα ίδια με τους Ρωμαίους. Θα βάλει ο θεός τούτη τη φορά το χέρι του;

ε. Των οικιών υμών εμπιπραμένων υμείς άδετε.
(Όταν τα σπίτια σας καίγονται εσείς τραγουδάτε).

Ρήση από τους μύθους του Αίσωπου που μας θύμισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Προφανώς αναφέρονταν
αλληγορικά στην παράλογη συμπεριφορά ανθρώπων της εποχής μας.
Γενικό συμπέρασμα. Όταν ο κόσμος καίγεται πρέπει να σταματήσουμε να τραγουδάμε, να προβληματιστούμε
σοβαρά και να πάρουμε τα μέτρα που χρειάζονται.

Φύλακες γρηγορείτε. Οι καιροί ου μενετοί.

Μεγάρχη 11 Δεκέμβριος 2025